42e week

De week van de beslissing: prikken of niet prikken: 

Uiteindelijk hebben we vrijdag toch de keuze gemaakt om wel in te enten tegen de Mexicaanse griep. Maar eigenlijk vinden we het nog steeds onzin... De griep blijkt namelijk mild volgens de media die het ook opkloppen, maar het is toch de beslissing over een ander leven dan jezelf. Het risico blijft, al is de griep redelijk mild, maar je vergeeft jezelf nooit als later blijkt dat je de verkeerde keuze hebt genomen. 
Enfin, het prikken viel reuze mee. Geen drama’s van gillende kinderen in het Martiniplaza, maar goed georganiseerd waren we in 5 minuten klaar. Na een vuile blik van Thijmen richting de prikkende arts, een kort gehuil en een nat doekje, was Thijmen het alweer vergeten en waren we alweer op weg naar huis.
Thijmen had nog wel een beetje last van de naweeen. Hele lichte verhoging de paar uur na de prik, maar die zakte in de avond weer af. De dag en nacht erna, iets meer hangerig en minder zin in eten, maar verder niets aan het handje.

Dat was uiteindelijk eind van de week, maar daarvoor zaten natuurlijk nog een paar dagen...:

Thijmen is wat verkouden. Hij niest en proest/blaft af en toe, ook ’s nachts, maar het is niet zo dat de snottebellen uit zijn neus hangen. Hij lijkt er niet wakker van te worden. Beetje verkouden is ook niet erg, er zit immers een boel Fries bloed in Thijmen.
Het kwijlen is ook weer toegenomen, dus wie weet kunnen we binnenkort het 6e tandje ontdekken.

Ik betrapte Thijmen er op dat hij het woordje Oma zei! Ik zei dat oma straks kwam oppassen en toen sprak hij me na! Haha. Dat doet hij dus steeds meer, het lijkt vooral het onbewust nadoen van klanken. Al lijkt hij ook bewuster de woordjes papa, mama, nala en eten uit te spreken, al weet ik niet of dit in volgorde van belangrijkheid is (waarschijnlijk andersom).
Enfin, hij praat steeds meer, met steeds wisselender toonhoogtes.

Oma viel het vervolgens op, dat Thijmen steeds ordelijker wordt en dat spreekt haar wel aan natuurlijk. Hij probeert dingen te stapelen en hij redt zich bovendien weer steeds beter zelf. Het zitten gaat hem ook makkelijker af en doet hij ook al uit zichzelf. Mooi gezicht als hij zo braaf zit te spelen in de box. 

We zullen op zoek gaan naar een blokkenspel, met van die driehoekjes, rondjes en vierkantjes die je in bijpaasende gaatjes moet zien te krijgen of je doet gewoon het dekseltje open...(Zie reclame filmpje, maar zou iemand/Thijmen dit grapje snappen na x jaar?). Ik denk dat hij daar binnenkort ook wel mee kan beginnen, als je ziet dat hij nu al gaat stapelen en proberen ipv alleen maar slopen... Afstandsbedieningen en telefoons blijven reuze interessant met alle knopjes en lichtjes. We hebben hem inmiddels een oude gegevens zonder batterijen, dan houden we de andere wat heel en droog.

Oja, wat ik steeds vergat te vertellen. Heeeeel veel verslagjes geleden, noemde ik al iets dat ik vroeger zo veel op mijn bed had zitten kluiven (als baby). Thijmen heeft ook ontdekt hoe lekker een ledikantje is en hier en daar zie je al wat verf verdwijnen..

Wat oma ook opviel, was hoeveel ze zelf eigenlijk kuchte. Ze merkte het aan Thijmen, want elke keer dat ze kuchte, deed Thijmen haar na haha. Zijn wij blij dat we hem dat geleerd hebben! Maar het is wel hartstikke goed van oma, dat ze haast niet rookt als Thijmen er is. Stoppen is natuurlijk nog beter ;)

Oma, valt een boel op zoals je merkt, want ze kwam er ook achter, dat de papiertjes die Thijmen inslikt, er na een paar uren via de achterkant weer uitkomen. Zijn spijsvertering werkt prima dus.
Thijmen vindt het bij oma in Dronrijp erg leuk, hij zit mooi in zijn eigen IKEA stoel voor het raam naar de tam gemaakte vogeltjes te kijken en probeert intussen het vliegergordijn te slopen.

Onze zoon leek weer te weten wat doorslapen is, tot hij afgelopen vrijdag zijn prikje had gehad... Van zaterdag op zondag sliepen we bij (o)ma, omdat Mariette en ik naar de musical Jozeph waren geweest in Utrecht. Erg leuke en vrolijke musical.
Thijmen had lekker liggen slapen, totdat we om 6 uur wakker werden van zijn gebrul, want hij lag vast met zijn hoofd tussen het matras en het bed... Maar deze week komt een nieuw matrasje en kunnen we komend weekend weer veilig in Dronrijp slapen, het schijnt dat Sinterklaas dan namelijk langskomt...

Thijmen heeft ook weer even opgepast op Annemarie en de kids. Opa en oma, hadden het hem ’s ochtends nog even voorgedaan, maar daarna kon Thijmen het zelf toepassen bij de dames. Bezoek een Peggy in de salon was ook erg interessant. En wat is Quirine superlief voor haar neefje!

En hebben we al eens gezegd dat het zo’n supermakkelijk kereltje is? Al lijkt hij wel wat boevenstreekjes te vertonen. Zo kijkt hij tenminste...
Thijmen is ook af en toe erg lui! Het liefst heeft hij dat het flesje hem geserveerd wordt, zodat hij zelf niets hoeft vast te houden. Dat vertikken we regelmatig (niet altijd dus..) en dan probeert hij het eerst even zonder handen en voeten, maar dan komt er niet zo veel uit.

Thijmen en ik hebben samen een appel gegeten. Hij wist eerst niet zo goed, wat hij er mee moest. Maar na wat voorzichtige beetjes, kwam hij er achter dat het toch wel lekker smaakte en dat er appelsap uit te halen viel. Logisch voor jou en mij, maar voor Thijmen, was dat natuurlijk helemaal nieuw! Heel schattig gezicht als hij aan de appel zat te knabbelen.

Tot volgende week, ben benieuwd wat 5 december ons zal brengen! Thijmen had al een cadeautje van de Sint uit Heemstede, lief he!