53e week - Thijmen is jarig!

Jullie dachten vast al dat het langer wachten zou worden op een verslag, maar hoe kan ik nou Thijmen zijn 1^e verjaardag overslaan!

Thijmen was het hele jaar nog niet ziek geweest, maar uitgerekend op zijn verjaardag had Thijmen het te pakken. Min of meer door mij aangestoken, waren Mariette en Thijmen samen snotterig en licht koortsig, op zijn verjaardag zelfs 38,5.
Het vieren van zijn verjaardag was daardoor niet zo uitgebreid en het feestje gepland voor afgelopen zondag, hebben we maar even 2 weken verschoven.
Op de foto, kun je trouwens goed zien, hoe blij Thijmen is met zijn mooie raceauto, maar je kunt ook goed zien hoe lodderig hij uit zijn ogen kijkt.

Wel zielig hoor, veel niezen, slecht slapen, slecht ademen en je doet er niets aan. Een beetje hoestdrank, maar dat hielp ook niet echt. Ach, als je nagaat dat dit voor Thijmen de 1^e keer is, dan valt het reuze mee. Er zijn ukkies die voor hun 1^e verjaardag al veel vaker zo verkouden zijn geweest.

Enfin, we hebben s’ochtends voor hem gezongen en opa en oma kwamen ’s middags nog even op visite. Oma Guda durfde het niet aan vanwege het winterse weer, begrijpelijk, maar wel jammer.
Want net als vorig jaar, sneeuwde het op Thijmen zijn verjaardag. Gek hoor, als je je bedenkt, dat je vorig jaar midden in de nacht in de sneeuw naar huis reed met zo’n klein hummeltje vers op deze wereld. Inmiddels is dat hummeltje al behoorlijk wat kilo’s en centimeters groter.

Wat valt er verder te vertellen over deze week. Thijmen is dol op stofzuigen, dat wisten jullie al. Hij kruipt als een dolle achter de stofzuiger aan en heeft het met name uitknopje gevonden.

Thijmen kreeg ook nog een mooi schaap, zo groot als hij zelf. Vindt ie zo lief, dat Thijmen het schaap kusjes geeft. Hij vindt ons ook lief denken we, want wij krijgen ook af en toe een kusje.

Thijmen weet ook steeds beter hoe het wijzen werkt. Straks zal hij het weer wat af moeten leren, maar nu weet hij heel goed waar hij naar toe moet wijzen als je hem vraagt waar opa, oma op Nala is.

We hebben de box maar omgedraaid, omdat Thijmen steeds of zelf of met zijn vingers in de la zat. Soms met wat au en brullen tot gevolg als hij de la dichtramde, terwijl zijn vingers er nog tussen zaten.

De Chrysler is stuk, balen. De koppelingsplaat is middendoor, dus dat was een leuke verassing…

Thijmen heeft ontzettend veel praatjes, erg gezellig.

Afgelopen zondag was het voor het eerst weer wat beter met Thijmen. Hij eet wat beter, het komt wat los, maar hij slaapt nog steeds slecht. Inmiddels beleeft mijn verkoudheid zijn 2^e fase.

Thijmen stond van de week helemaal los! Met hoe kan het ook anders, een zakdoekje in zijn beide handen. Nu schijnt hij al wel vaker los gestaan te hebben volgens opa en oma, maar ik had het nog niet eerder meegemaakt voor zo’n 10 seconden. Wel een heel leuk gezicht, en daarna heb ik hem even extra geprezen natuurlijk. Nu het lopen nog…

Tot volgende keer! Waarschijnlijk wel binnen een maand hoor, maar ik kan niet beloven dat er volgende week alweer een nieuw berichtje is.