De 1e dag

We waren natuurlijk al vroeg thuis, veel vroeger dan we verwacht hadden. En wat doe je dan? Dan lig je heerlijk met zo'n kleintje op je buik en inderdaad, echt alle clichés zijn waar. Je kunt alleen maar kijken en het verveelt nooit, wat een schatje. Dat zoiets nog maar een paar uur daarvoor lag te zwemmen in die mooie zwangere buik! Wat een wonder!

Hoe laat zullen we de ouders gaan bellen? half 5 is wel een leuk tijdstip, maar ik denk niet dat ze er blij van worden. Toch nog maar even wachten? Nou vooruit, al is het wel erg verleidelijk… hehe

Uiteindelijk toch maar gewacht tot rond half 7. Ouders, broers en zussen gebeld, de 1 was wat makkelijker te pakken te krijgen dan de ander, maar het effect was hetzelfde. Iedereen natuurlijk superblij en nieuwsgierig!

Kraamhulp Wilma, stond rond 9 uur op de stoep om ons te helpen met deze nieuwe wereld waarin we nu echt waren beland. Wat moet je nou eigenlijk doen en wat vooral niet. Vooral je eigen gevoel volgen in elk geval.

Mariëtte haar ouders arriveerden daarna als eerste om hun nieuwe kleinkind te bekijken, helemaal blij! Snel nog even naar de winkel om beschuit en (blauwe, geen rose) muisjes te halen! Mama en Eef&Kees wisselden de wacht. Mama was vannacht oma geworden, dus dat was heel erg speciaal. Zo heerlijk dat zo'n kleine kerel, niet alleen onszelf zo blij maakt, maar ook zoveel andere mensen! Lief toch.

Later die dag kwamen Johan&Annemieke nog even, die waren al in Groningen vanwege Ids (operatie ging heel goed). Rahul stond plotseling voor de deur, die schat. En daarna kwamen broer Jeroen en Remco-Jan en Annemarie met de kids nog langs. Uiteindelijk een laat/druk dagje, maar je zit nog zo vol adrenaline, dat je alles wel aankan. Maar alles is nog nieuw, dus ook aardig heftig.

Die kleine en Mariëtte houden het supergoed vol. Moet je nagaan, het is nog niet eens 24uur geleden dat Thijmen op de wereld kwam! Op naar de 1e nacht...